Θέλω να γίνω ξανά παιδί....

Τα μεσημέρια συνήθως στρώνω στην Αναστασία μαξιλάρια και σεντόνια στο σαλόνι και βλέποντας λίγη τηλεόραση την παίρνει ένας γλυκός μεσημεριανός ύπνος. Αυτό συμβαίνει συνήθως όπως είπα, γιατί κάποιες φορές έχει άλλα σχέδια το πιτσιρίκι....μια από αυτές τις φορές ήταν και η σημερινή.
Έστρωσα στον καναπέ το σεντόνι της, της έφερα το μαξιλάρι και το αγαπημένο της αρκουδάκι, που για την ακρίβεια είναι ιππόκαμπος, και ξάπλωσα κι εγώ μαζί της μέχρι να την πάρει ο ύπνος. Σε κάποια στιγμή με αιφνιδίασε γιατί βλέποντας ότι δεν έχει τίποτα αξιόλογο να δούμε στην τηλεόραση μου είπε να βάλω ένα παιδικό dvd να δει, αφού αυτά που είχε η τηλεόραση δεν της αρέσουν γιατί είναι μεγαλίστικα....

Ναι, η λέξη που χρησιμοποίησε ήταν το μεγαλίστικα και είχε δίκιο, μόλις παρατήρησα καλύτερα αυτό που έπαιζε εκείνη την ώρα στα περισσότερα κανάλια ή θα ήταν ειδήσεις για σκοτωμούς, πολέμους και επικίνδυνους ιούς που έχουν ξεφύγει εκτός ελέγχου ή θα ήταν κουτσομπολίστικες εκπομπές για το που θα κάνουν τα μπάνια τους η διάσημοι και πάει λέγοντας... θυμήθηκα τότε που ήμουν και εγώ στην ηλικία της και απορούσα πως μπορούν να τα παρακολουθούν όλα αυτά οι μεγάλοι...

Σαν κεραυνός μου ήρθε η ατάκα της μικρής και από εκείνη την ώρα μόνο αυτό σκέφτομαι... το πόσο υπέροχο είναι να είναι κανείς παιδί! Γιατί κατά βάθος πιστεύω ότι όλοι μας είμαστε ακόμη παιδιά, απλώς οι περισσότεροι από μας φροντίσαμε να το κοιμίσουμε σε ένα δωμάτιο του μυαλού μας πίσω πίσω στριμωγμένο μαζί και με όλα εκείνα τα όνειρα που κάναμε όταν ήμασταν μικροί. Πόσο τυχεροί και ευλογημένοι είναι οι άνθρωποι που δεν το έχασαν ποτέ...τώρα το αντιλαμβάνομαι!!

Θέλω και εγώ να ξανά βρω το παιδί μέσα μου, θέλω να είμαι τόσο ξέγνοιαστη που να μπορώ να κοιμηθώ όπου βρω και όπως βρω χωρίς έννοιες...

θέλω να είμαι ξανά τόσο αυθόρμητη και αληθινή που κάθε μου συναίσθημα να καθρεφτίζεται στην έκφραση του προσώπου μου...

θέλω να είμαι τόσο χαρούμενη και ανέμελη που να χορεύω και να τραγουδώ  χωρίς να με νοιάζει τι θα πουν οι γύρω μου σαν να υπάρχω μόνο εγώ σε ολόκληρο τον κόσμο ....

ΘΕΛΩ απλά να ξανά γίνω παιδί, να είμαι τόσο καθαρή και ευτυχισμένη όπως είναι ένα παιδί, να μετρά για μένα κάθε στιγμή, να ενθουσιάζομαι με το παραμικρό και να χαμογελώ για ασήμαντα μικρο πράγματα κάνοντας τους γύρω μου να απορούν..... στα παιδιά κρύβεται το μυστικό της ευτυχίας... πλέον το ξέρω, το βλέπω!

Θέλω να βρω αυτό το κομμάτι του εαυτού μου που μου έχει λείψει τόσο.. μπορώ; 

και φυσικά μπορώ...όλοι μας μπορούμε γιατί υπάρχει κάπου εκεί βαθιά μέσα μας και περιμένει να το ξυπνήσουμε...

Ξυπνήστε παιδιά ήρθε η ώρα...

καλό βράδυ

Μαριάννα