Το παρασκήνιο μιας βάφτισης......

Κάπου κάποτε είχα διαβάσει ότι καταλαβαίνεις πως μεγάλωσες όταν αντί για τα ξέφρενα ολονύχτια πάρτυ πιάνεις τον εαυτό σου να πηγαίνει ολοένα και περισσότερο σε παιδικά πάρτυ ,γάμους και βαφτίσια....τώρα που το σκέφτομαι είχε δίκιο όχι όσων αφορά την ηλικία αλλά το γεγονός ότι συνειδητοποιείς ότι μπήκες σε άλλη φάση στην ζωή σου!!! Μιας και τώρα είναι η εποχή που το πρόγραμμα είναι φουλ στα βαφτίσια, στα παιδικά πάρτυ κτλ είπα να γράψω μια ανάρτηση για την βάφτιση της Αναστασίας που με την πολύτιμη βοήθεια φίλων έγινε πραγματικότητα στις 12 Φεβρουαρίου 2012 , ένα χρόνο ακριβώς δηλαδή μετά την γέννηση της......

Όταν γέννησα ήταν Φεβρουάριος του 2011 εποχή που ήδη η Ελλάδα είχε αρχίσει να παίρνει την κάτω βόλτα και η κρίση είχε μπει για τα καλά στην ζωή όλων μας...Άλλοι έχασαν δουλείες,άλλοι μετακόμισαν,άλλοι έχασαν ακόμη περισσότερα, όλους κάπως μας επηρέασε. Δύσκολοι καιροί για πρίγκιπες και η διαδικασία της βάφτισης ακόμη πιο δύσκολη διότι τότε μέναμε Θεσσαλονίκη η Αναστασία ήταν μικρή, με πολλές όμως ανάγκες, οι αποστάσεις στην πόλη μεγάλες , ο χρόνος λίγος και τα χρήματα που ήταν να διατεθούν συγκεκριμένα!

Εκείνη την δύσκολη φάση είναι που καταλαβαίνει κανείς την δύναμη της φιλίας ... δεν έχω κανένα παράπονο από καμία φίλη μου όλες με τον τρόπο τους με βοηθούσαν και με στήριζαν, άλλωστε οι περισσότερες μένουν και μακρυά... είχα την τύχη βέβαια να έχω τότε δίπλα μου το νεραιδάκι μου την Σωσώ... Όταν τα νευρά και το άγχος για όλη την διαδικασία με είχαν κατακλύσει ήταν η Σωσώ που με βοήθησε να τα βγάλω εις πέρας... Τα κάναμε όλα παρέα , αγόραζε κάθε φορά κάθε λογιών κορδέλες και κορδελάκια , χάντρες , ασημόσκονη και ό,τι άλλο μας ήταν απαραίτητο για να δημιουργήσουμε από τα προσκλητήρια και τις μπομπονιέρες μέχρι τον στολισμό στην εκκλησία....

Τα βράδια μας τα περνούσαμε παρέα μέχρι το ξημέρωμα με τα μάτια μας και τα χέρια μας να πονάνε από τις τόσες κατασκευές, όμως με απίστευτα γέλια και ψυχανάλυση παντός επιστητού!!! Αξέχαστη εμπειρία...

Να κάπως έτσι την βγάζαμε σχεδόν κάθε βράδυ αφού έβαζα την Αναστασία για ύπνο και μέχρι να εξαντληθούμε....

το βλέμμα της Σωσώς τα λέει όλα .....

και όμως μαζί όλοι συμπεριλαμβανομένου και του Γιώργου που φαίνεται στην φωτογραφία και του Δημήτρη όλα πήγα κατ'ευχήν και προλάβαμε και τα φτιάξαμε όλα στην ώρα τους, με πολλή αγάπη και μεράκι , γιατί χωρίς αυτά τα δύο συστατικά τίποτα δεν πετυχαίνει ποτέ.... και το αποτέλεσμα ήταν αυτό....

Προσκλητήριο Ραβδάκι με Μωβ αστεράκι

φτιάξαμε καμιά 100αριά από αυτά ένα προς ένα όλα από την αρχή αν κάποιος ενδιαφέρεται μπορεί να επικοινωνήσει μαζί μου για λεπτομέρειες.

και κάναμε και δωράκια για τα μικρά παιδάκια που θα τιμούσαν με την παρουσία τους την βάφτιση της Αναστασίας μας

μπουρμπουλήθρες και ζαχαρωτά....

και τελευταία φτιάξαμε τις μπομπονιέρες που ήταν ιδέα της Σωσώς και αφού βρήκε και μου έφερε όλα τα απαραίτητα υλικά δημιουργήσαμε αυτό..

και το αποτέλεσμα μας αντάμειψε ήταν ονειρεμένες....

Πέρασαν οι μέρες και όταν έφτασε η μέρα της βάφτισης ...και ήταν όλα τέλεια παρόλο που η μέρα ήταν βροχερή και κρύα.... ήταν όλοι εκεί φίλοι και συγγενείς και άτομα που μας αγαπούν και αγαπάμε....και το κοριτσάκι μας πήρε το όνομα της και μια από της καλύτερες μου αδερφικές φίλες έγινε η πνευματική της μαμά και είμαι τόσο ήσυχη γιατί ξέρω ότι την αγαπάει σαν να είναι και δικό της παιδί...

Ο Ιούνιος πλησιάζει στο τέλος του και εμείς από δω και πέρα έχουμε να πάμε σε άπειρες βαφτίσεις γιατί από τότε που κάναμε την δική μας πέρασαν χρόνια και οι φίλοι μας έκαναν κι αυτοί οικογένειες και τώρα είναι η σειρά τους να ζήσουν αυτήν την μοναδική και τόσο συγκινητική εμπειρία...

...χρωστάω ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους όσους μας στήριξαν εκείνη την περίοδο τον Γιώργο, την κουμπάρα μου την Ιωάννα που αν και μακρυά ήταν πάντα δίπλα μου, στους συγγενείς μας στην Καβάλα που έκαναν τις απαραίτητες προετοιμασίες εκεί για να είναι όλα όπως έπρεπε...στην Βίλμα και τον Γιώργο τον άντρα της που έκαναν τόσα χιλιόμετρα για να παραβρεθούν στην πιο σημαντική και ιδιαίτερη για μας στιγμή, στους φίλους στην Θεσσαλονίκη, στους φίλους μας εκεί που μας τίμησαν με την παρουσία τους και πάνω από όλα στην Σωσώ που χωρίς αυτή δεν θα είχα κάνει τίποτα....

....γιατί άλλωστε οι φίλοι είναι τα αδέρφια που επιλέγουμε...........

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!!!!

Μαριάννα

Το καλοκαίρι άργησε μια μέρα.....

Μετά από μια δύσκολη εβδομάδα και ένα ακόμη πιο δύσκολο Σαββατοκύριακο με την Αναστασία άρρωστη και τους πυρετούς ,τις μύξες και τον βήχα να μας συνοδεύουν πρωί και βράδυ , ξεκίνησε και αυτή η καινούργια εβδομάδα ομολογουμένως καλύτερα από την άποψη της υγείας της Αναστασίας όμως με έναν άστατο καιρό που μόνο καλοκαίρι δεν θυμίζει.....και τα νεύρα μου τσακίζει ( μέχρι και ομοιοκαταληξία κάνω )...

Κάποια στιγμή κάπου στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης πήρε το μάτι μου την παρακάτω φωτογραφία...νομίζω ότι καλύτερη δεν μπορούσε να δημοσιευτεί για την παρούσα κατάσταση:

μα πραγματικά όμως κάτι του συμβαίνει δεν γίνεται διαφορετικά...εγώ θυμάμαι τον Ιούνιο των παιδικών μου χρόνων και λίγο αργότερα ίσως, ζεστό , ηλιόλουστο και άκρως καλοκαιρινό , φαίνεται όμως πως βαδίζει και αυτός με τα δεδομένα της εποχής!!Τι να πω...

Παρόλα αυτά μην το βάζουμε κάτω ας κάνουμε ο καθένας ότι πιστεύει ότι θα τον φέρει ένα βήμα πιο κοντά στο πολυπόθητο καλοκαίρι...όπως έλεγε και ο Ελύτης την Άνοιξη αν δεν την βρεις την φτιάχνεις, άρα τότε το ίδιο θα ισχύει και για το καλοκαίρι......εξάλλου τα σχολεία έκλεισαν , τα κοντομάνικα βγήκαν από τις ντουλάπες,τα σπίτια έβαλαν τα καλοκαιρινά τους,η διάθεση μας ανέβηκε το μόνο που μας μένει είναι να έρθει ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ και το καλοκαίρι μας.Το όμορφο , ζεστό και ηλιόλουστο ελληνικό καλοκαίρι που δικαιωματικά μας ανήκει!!!! Εγώ επιμένω και περιμένω.....

Να έχουμε μια υπέροχη εβδομάδα όπως και να χει!!

Μαριάννα

Oreo Cookies!!!!!!

Πριν γίνω μαμά όσων αφορά το φαγητό αναλόγως και την ηλικία μου ή την φάση της ζωής μου άλλες φορές αυτό που με απασχολούσε ήταν τι θα φάμε, άλλες πάλι που θα φάμε και σε κάποιες εξαιρετικές περιπτώσεις όπως τότε που σπούδαζα με απασχολούσε ακόμη και το ΑΝ θα φάμε.....χαχαχαχαχα

Πλέον πέρα από το φαγητό , με την Αναστασία να γυρνάει από τον παιδικό ήδη χορτάτη  αλλά και με απίστευτη όρεξη να φάει οτιδήποτε βρίσκεται στο σπίτι πέρα του μεσημεριανού φαγητού ( αυτό πως το καταφέρνει ακόμη δεν το έχω καταλάβει ) πρέπει να βρίσκω εύκολες και κυρίως οικονομικές συνταγές αυτές του τύπου φτιάχνω κάτι με ό,τι έχει το ψυγείο κτλ.. Ευτυχώς με την τεχνολογία τα έχω βρει και με διευκολύνει απίστευτα σ'αυτό το θέμα ιδίως το αγαπημένο μου Pinterest που εκεί βρίσκω ότι μου έρθει στο μυαλό είτε αφορά συνταγές , είτε διακόσμηση είτε οτιδήποτε άλλο.

Εκεί λοιπόν βρήκα χθες το μεσημέρι αυτή την νοστιμότατη συνταγή για εύκολα cookies με 3-4 υλικά που έκαναν θραύση..αν ενδιαφέρεται κάνεις μπορεί να βρει την συνταγή εδώ

Όταν τα έβαλα στο ταψί ήταν έτσι, βέβαια το μείγμα αυτό άνετα τρώγεται και άψητο άνετα, εγώ πάντως παραλίγο να το φάω....

μετά το ψήσιμο άνοιξαν και έγιναν πιο πλατιά κάπως έτσι....

και φυσικά έγιναν ανάρπαστα από μεγάλους και από μικρούς......

.....λύσεις τελικά υπάρχουν για όλα τα πράγματα , όρεξη πρέπει να βρούμε...... 

αν τα επιχειρήσετε καλή επιτυχία....

καλημέρα!!!

Μαριάννα

Καλοκαιράκι έχει η καρδιά μου....

Μέρες τώρα προσπαθούμε να καταφέρουμε το πρώτο μας μπάνιο για το φετινό καλοκαίρι,μιας και ο καιρός δεν λέει να μας κάνει την χάρη και να φτιάξει επιτέλους,εμείς όμως αυτή την φορά πήγαμε κόντρα στα καιρικά φαινόμενα και επιχειρήσαμε να το εγκαινιάσουμε...

Βέβαια δεν ξέρω σ' άλλες πόλεις πάντως στην δική μας ο καιρός καθώς οδηγούσαμε προς την θάλασσα ήταν κάπως έτσι...

αλλά καθόλου δεν μας πτόησε γιατί αν περιμέναμε να αρχίσει κανονικά το καλοκαίρι για φέτος μάλλον θα κάναμε  το πρώτο μας μπάνιο τον Αύγουστο... βέβαια και όταν φτάσαμε τελικά στον προορισμό μας τα πράγματα δεν ήταν καθόλου καλύτερα...

 Όπως και να χει όμως δεν παύει να είναι Ιούνιος και ο ήλιος τελικώς μας έκανε την χάρη να βγει και να μας χαρίσει μια όμορφη καλοκαιρινή μέρα που συνεχίστηκε με μπάνιο σε παραλίες μόνο για μας , γιατί η παρέα μας ευτυχώς απαρτίζεται από καπεταναίους και έτσι έχουμε την δυνατότητα να κάνουμε μπάνιο στα πιο απίθανα μέρη , όμως αυτό είναι μια άλλη μεγάλη ιστορία....

 Αλλά ποιο είναι το σήμα κατατεθέν των παιδικών μου καλοκαιριών? μα φυσικά ο λουκουμάς και πως μπορεί να έλειπε μια τέτοια μέρα άλλωστε

Μεγάλος και λαχταριστός, στολισμένος με μια δαγκωματιά από την Αναστασία μου που δεν κρατιόταν από την λαχτάρα της να τον καταβροχθίσει ( χαχαχαχαχα κι εγώ άλλωστε έτσι έκανα στην ηλικία της) 

Οπότε όλα κύλισαν στο τέλος όπως τα θέλαμε και περάσαμε μια υπέροχη Κυριακή κάνοντας το πρώτο μας παγωμένο μπάνιο γιατί είναι ακόμη κρύα η θάλασσα κακά τα ψέμματα, αλλά με την προσμονή για άλλες πολλές τέτοιες υπέροχες  μέρες με καλούς φίλους,φαγητό, μπάνιο και όμορφα τοπία...

Καλό μας καλοκαίρι και πάλι λοιπόν ....

Καλό βράδυ ....

Μαριάννα

...Η μεγάλη απόφαση...

Ποτέ μου δεν είχα σχέση με blogs , bloggers κτλ όμως η αλήθεια είναι ότι πάντα θαύμαζα τους ανθρώπους που διατηρούσαν κάποιο blog και που είχαν το θάρρος ή τελοσπάντων την διάθεση να μοιραστούν σκέψεις ή πράγματα και γεγονότα από την ζωή τους...

Πριν 4-5 μέρες μετά από παρότρυνση της αδερφής μου και αφού ήταν και δική μου κρυφή επιθυμία αποφασίστηκε να δημιουργηθεί αυτό το μέρος όπου θα μοιραζόμαστε τις σκέψεις μας ,τις επιθυμίες ,τις δημιουργίες μας (γιατί ναι ναι είμαστε δημιουργικά άτομα) και ότι άλλο μας έρθει στο μυαλό.Δημιουργήθηκε αυτό το blog λοιπόν και το μόνο που έμενε ήταν να πάρουμε την απόφαση να γράψει κάποια από τις δυο μας...τελικά ο κλήρος έπεσε σε μένα και να μετά από κάποιες μέρες που απλώς κοιτούσα την λευκή σελίδα μπροστά μου , άρχισα να γράφω την πρώτη λέξη και έγινε επιτέλους η αρχή....

Δεν ξέρω ποιον χαρακτήρα θα έχει ή πως θα πάει όμως όπως σε όλα τα πράγματα αυτό που μετράει είναι η διαδικασία και η προσπάθεια...

Οπότε καλή μας αρχή και καλό μας καλοκαίρι

θα τα πούμε σύντομα ...

Μαριάννα